در زمان هاى گذشته در شهر مكه مرد فقير و با ايمانى زندگى مى كرد. او هميشه روزه دار بود و روزها را براى رضايت خداوند روزه مى گرفت .
هنگامى كه آفتاب غروب مى كرد و وقت افطار فرا مى رسيد دست در جيبش مى نمود و كاغذى را بيرون مى آورد. به آن نگاه مى كرد و چيزى نمى خورد. زيرا با خواندن آن جمله ، گرسنگى اش برطرف مى شد. پس از مرگ وى كاغذ را از جيبش درآوردند. ديدند روى آن جمله مبارك بسم اللّه الرحمن الرحيم نوشته شده است .
معلوم شد كه از بركت اسم اعظم پروردگار از او رفع گرسنگى مى شده است . انكار چنين حوادثى نشانه حقارت انديشه است . زيرا چشم و گوش ما را به قدرى اسباب بازى پر كرده است كه باور اين موضوع كه اسباب معنوى مؤ ثرتر هستند برايمان مشكل است
نظرات شما عزیزان:
از ندارى چيزى نميخورد؟؟
اگه ثروت مند بود باز ميتونست چنين ديدگاهى داشته باشد؟
چرا به نظرها جواب نميدى؟؟؟
پاسخ:ثروتمندی که حتی روزه رو هم نمیگیره درک این چیزا واسش خیلی مشکله البته ثروتمنهایی هم هستند که به پولشون مثل بقیه اهمیت نمیدن و در ضمن جایگاهشون اونقدر بالاست که از درک من و شما دوست عزیز خارج باشه ممنون که به وب ما سر زدید وقتم یکمی پر شده تا جایی که میشه جواب ها رو میدم
اگه ثروت مند بود باز ميتونست چنين ديدگاهى داشته باشد؟
چرا به نظرها جواب نميدى؟؟؟
پاسخ:ثروتمندی که حتی روزه رو هم نمیگیره درک این چیزا واسش خیلی مشکله البته ثروتمنهایی هم هستند که به پولشون مثل بقیه اهمیت نمیدن و در ضمن جایگاهشون اونقدر بالاست که از درک من و شما دوست عزیز خارج باشه ممنون که به وب ما سر زدید وقتم یکمی پر شده تا جایی که میشه جواب ها رو میدم
برچسب‌ها:
